Csuszka-fahágó
Csuszka-fahágó | ||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Természetvédelmi státusz | ||||||||||||||||||||
Nem fenyegetett | ||||||||||||||||||||
Rendszertani besorolás | ||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||
Tudományos név | ||||||||||||||||||||
Sittasomus griseicapillus (Vieillot, 1818) | ||||||||||||||||||||
Elterjedés | ||||||||||||||||||||
Hivatkozások | ||||||||||||||||||||
A Wikifajok tartalmaz Csuszka-fahágó témájú rendszertani információt. A Wikimédia Commons tartalmaz Csuszka-fahágó témájú médiaállományokat és Csuszka-fahágó témájú kategóriát. |
A csuszka-fahágó (Sittasomus griseicapillus) a madarak (Aves) osztályának verébalakúak (Passeriformes) rendjébe, valamint a fazekasmadár-félék (Furnariidae) családjába és a fahágóformák (Dendrocolaptinae) alcsaládjába tartozó Sittasomus nem egyetlen faja.[1][2]
Rendszerezése
A fajt Louis Jean Pierre Vieillot francia ornitológus írta le 1818-ban, a Dendrocopus nembe Dendrocopus griseicapillus néven, innen helyezték jelenlegi nemébe.[3]
Alfajai
- Sittasomus griseicapillus aequatorialis Ridgway, 1891
- Sittasomus griseicapillus amazonus Lafresnaye, 1850
- Sittasomus griseicapillus axillaris Zimmer, 1934
- Sittasomus griseicapillus enochrus Wetmore, 1970
- Sittasomus griseicapillus gracileus Bangs & J. L. Peters, 1928
- Sittasomus griseicapillus griseicapillus (Vieillot, 1818)
- Sittasomus griseicapillus griseus Jardine, 1847
- Sittasomus griseicapillus harrisoni Sutton, 1955
- Sittasomus griseicapillus jaliscensis Nelson, 1900
- Sittasomus griseicapillus levis Bangs, 1902
- Sittasomus griseicapillus olivaceus Wied-Neuwied, 1831
- Sittasomus griseicapillus perijanus Phelps & Gilliard, 1940
- Sittasomus griseicapillus reiseri Hellmayr, 1917
- Sittasomus griseicapillus sylviellus (Temminck, 1821)
- Sittasomus griseicapillus sylvioides Lafresnaye, 1850
- Sittasomus griseicapillus tachirensis W. H. Phelps & W. H. Phelps Jr, 1956
- Sittasomus griseicapillus transitivus Pinto & Camargo, 1948
- Sittasomus griseicapillus veraguensis Aldrich, 1937
- Sittasomus griseicapillus viridior Todd, 1948
- Sittasomus griseicapillus viridis Carriker, 1936[2]
Előfordulása
Mexikó, Trinidad és Tobago, Belize, Costa Rica, Guatemala, Honduras, Nicaragua, Salvador, Panama, Argentína, Bolívia, Brazília, Ecuador, Francia Guyana, Guyana, Kolumbia, Paraguay, Peru, Suriname, Uruguay és Venezuela területén honos. A természetes élőhelye szubtrópusi és trópusi síkvidéki és hegyi esőerdők, mocsári erdők és cserjések, valamint ültetvények. Állandó, nem vonuló faj.[4]
Megjelenése
Átlagos testhossza 20 centiméter, testtömege 8-19 gramm.[5]
Életmódja
Főleg ízeltlábúakkal táplálkozik, de növényi anyagokat is fogyaszt.[3]
Jegyzetek
- ↑ A Jboyd.net rendszerbesorolása. (Hozzáférés: 2017. január 2.)
- ↑ a b A taxon adatlapja az ITIS adatbázisában. Integrated Taxonomic Information System. (Hozzáférés: 2015. december 28.)
- ↑ a b Internet Bird Collection. (Hozzáférés: 2017. január 2.)
- ↑ A faj adatlapja a BirdLife International oldalán. (Hozzáférés: 2017. január 2.)
- ↑ Oiseaux.net. (Hozzáférés: 2017. január 2.)
Források
- A faj szerepel a Természetvédelmi Világszövetség Vörös Listáján. IUCN. (Hozzáférés: 2017. január 2.)
- Arthurgrosset.com
Külső hivatkozások
- Sittasomus
- Madárfajok
- Mexikó madarai
- Trinidad és Tobago madarai
- Belize madarai
- Costa Rica madarai
- Guatemala madarai
- Honduras madarai
- Nicaragua madarai
- Salvador madarai
- Panama madarai
- Argentína madarai
- Bolívia madarai
- Brazília madarai
- Ecuador madarai
- Francia Guyana madarai
- Guyana madarai
- Kolumbia madarai
- Paraguay madarai
- Peru madarai
- Suriname madarai
- Uruguay madarai
- Venezuela madarai