Johannes Otzen

A Wikipédiából, a szabad enciklopédiából
Johannes Otzen
Született1839. október 8.[1][2][3][4]
Thumby
Elhunyt1911. június 8. (71 évesen)[1][2][3]
Berlin[5]
Állampolgárságaporosz
Foglalkozása
KitüntetéseiVörös Sas-rend 2. osztály
SírhelyeFriedhof Wannsee, Lindenstraße
A Wikimédia Commons tartalmaz Johannes Otzen témájú médiaállományokat.
SablonWikidataSegítség

Johannes Otzen (Sieseby (Schleswig-Holstein), 1839.[6] október 8. - Grunewald, (ma Berlin része), 1911. június 8.) német építész. A 19. század utolsó negyedében Németország több városában épített neogótikus templomokat.

Életpályája[szerkesztés]

1879-ben a berlini műszaki főiskola tanára lett, majd 1904-ben a berlini művészeti akadémia elnökévé választották.

Művei[szerkesztés]

  • Főleg neogótikus templomokat épített, továbbá egyetemi épületeket. Elsősorban Észak-Németországban működött. Számos városrendezési tervet készített, pl. a berlini villanegyed tervét. Lakóházakat is épített.[7]

Épületei[szerkesztés]

Evangélikus Főtemplom Rheydt
Friedenskirche, Hamburg-St. Pauli

Főbb írásai[szerkesztés]

  • Baukunst des Mittelalters (Berlin, 1879—1883, 3

kötetben);

  • Gothische Baumomente (ugyanott, 1888);
  • Ausgeführte Bauten (ugyanott, 1890-1904).
Heilig-Kreuz-Kirche, Berlin-Kreuzberg; Zeichnung von Johannes Otzen
Síremlék, Wannsee-i temető, Lindenstraße
A síremlék részlete egy angyallal
Detail seiner Grabstätte: Relief von Johannes Otzen des Bildhauers Curt Stoeving

Díjai, elismerései[szerkesztés]

Jegyzetek[szerkesztés]

  1. a b Integrált katalógustár (német nyelven). (Hozzáférés: 2014. április 9.)
  2. a b Structurae (angol, francia és német nyelven). (Hozzáférés: 2017. október 9.)
  3. a b Otzen, Johannes, Johannes Otzen
  4. Artists of the World Online (német és angol nyelven). K. G. Saur Verlag, 2009
  5. Integrált katalógustár (német nyelven). (Hozzáférés: 2014. december 30.)
  6. A Révai lexikonban szereplő 1889 nyilvánvaló elírás
  7. Művészeti lexikon 3. kötet 648. old.
  8. a b c d e Archiv der Hamburgischen Landeskirche (Hrsg.), Brigitte Rohrbeck, Helga-Maria Kühn: Die Kirchen der Hamburgischen Landeskirche. Hamburg 1970.
  9. a b Joanna Kucharzewska: Architektura i urbanistyka Torunia w latach 1871–1920. Warszawa 2004.
  10. Jochen Hermann Vennebusch / Ulrike Winkel: Ev.-luth. Friedenskirche und Osterkirche Hamburg-Eilbek (Kleiner Kunstführer Nr. 2812). Regensburg 2012.
  11. Stadt Hamburg: Friedenskirche – Stadt Hamburg
  12. Dieter Ullmann: Kirchen in und um Apolda. Weimar 1991, ISBN 3-86160-015-3.
  13. Ralf-Andreas Gmelin: Der Dom der kleinen Leute. (Kirchenführer zur Ringkirche Wiesbaden)
  14. Peter Seyfried: Johannes Otzens opus ultimum. In: Evangelische Hauptkirche zu Rheydt 1902–2002. ISBN 3-00-010531-X.
  15. Holger Brülls: Die Modernität rückwärtsgewandten Bauens. In: Evangelische Hauptkirche zu Rheydt 1902–2002. ISBN 3-00-010531-X.
  16. Amtliche Mitteilungen (PDF; 986 kB). In: Zentralblatt der Bauverwaltung, 14. Jahrgang, Nr. 4 (27. Januar 1894), S. 37
  17. Amtliche Mitteilungen. In: Zentralblatt der Bauverwaltung, 14. Jahrgang, Nr. 46 (17. November 1894), S. 477
  18. Amtliche Mitteilungen (PDF; 1,3 MB). In: Zentralblatt der Bauverwaltung, 18. Jahrgang, Nr. 15 (9. April 1898), S. 169
  19. Amtliche Mitteilungen (PDF; 2,0 MB). In: Zentralblatt der Bauverwaltung, 24. Jahrgang, Nr. 59 (23. Juli 1904), S. 369
  20. Amtliche Mitteilungen (PDF; 1,8 MB). In: Zentralblatt der Bauverwaltung, 27. Jahrgang, Nr. 15 (16. Februar 1907), S. 101
  21. Vermischtes (PDF; 1,2 MB). In: Zentralblatt der Bauverwaltung, 25. Jahrgang, Nr. 45 (3. Juni 1905), S. 288

Források[szerkesztés]

  • Révai
  • Művészeti lexikon 3. kötet, 648. old.

További információk[szerkesztés]